شهید بهبود ادیبی

نام  : بهبود

نام خانوادگي : اديبي

نام پدر : احمد

محل تولد : پره سرتالش

تاريخ‌تولد  : 8 / 6 / 1344

تاريخ شهادت  : 24 / 1 / 1365

محل شهادت : سومار

زندگينامه

شهيد به سال 1344 در يک خانواده مذهبي در پره سرتالش از توابع گيلان چشم به جهان گشودو در همان جا دوره ابتدائي را طي نمود . دوره راهنمائي را که همراه خانواده اش به خلخال آمده بود ،  در مدرسه مولوي شهر گذراند . براي گذراندن دوره دبيرستان در هنرستان ثبت نام نموده و با شرکت در انجمن اسلامي هنرستان فعاليت سياسي خود را آغاز و سپس در بسيج خلخال ثبت نام نموده و در مسير انقلاب راهش را ادامه داد . در حين تحصيل هنگام فراغت، در مغازه  به پدرش کمک مي نمود وبه علت کم بود ن سنش که نمي توانست در جبهه شرکت کند رنج مي برد. بعد از اخذ ديپلم به خدمت مقدس سربازي اعزام و در جبهه سومار از ناحيه دست و پا مجروح مي گردد . با توجه به ارائه گواهي پزشکي از ارتش به علت ناراحتي چشم ،به پشت جبهه اعزام مي شود. ولي با اصرار خودش براي چندمين بار به خط مقدم اعزام مي شود وسرانجام در تاريخ 24/1/65 در عمليات والفجر 9 درمنطقه سومار به درجه والاي شهادت مي رسد .

يادش گرامي وراهش مستدام باد .

وصيت‌نامه

قسمتى از وصيت نامه شهيد بهبود اديبى

بسم الله الرحم الرحيم

... به برادرم دروغ نگوييد... نگوييد من به سفر رفته ام. نگوييد من از سفر باز خواهم گشت. نگوييد زيباترين هديه را برايش خواهم آورد.

به برادرم واقعيت را بگوييد... بگوييد بخاطر آزادى تو هزاران خمپاره دشمن سينه بهبود را نشانه رفته اند.

بگوييد خون برادرت بر تمام مرزهاى غرب و جنوب كشورش پريشان شده است.

بگوييد خمپاره هاى دشمن انگشتهاى برادرت را در سومار، دستهاى برادرت را در بانه و پاهاى برادرت را در مجنون سينه برادرت را در شلمچه، چشمان برادرت را در هويزه حنجره برادرت را در ارتفاعات الله اكبر، خون برادرت را در رودخانه بهمنشير و قلب برادرت را در خونين شهر پرپر كرده اند. اما هنوز ايمان برادرت در تمامى جبهه ها مى جنگد..

به فيروز واقعيت را بگوييد... بگذاريد قلب كوچك برادرم ترك بردارد و نفرت هميشه اى از استعمار و بعثى ها در آن بدواند.

بگذاريد برادرم بداند... كه چرا عكس مرا بزرگ كرده اند. چرا مادر ديگر نخواهد خنديد. چرا گونه هاى خواهرم هميشه خيس است. چرا پدر عصا به دست گرفته است. چرا دايى هايش محبتى بيش از پيش به او دارند. چرا بهبود به خانه برنمى‌گردد.

بگذاريد برادرم بجاى توپ بازى، بازى با نارنجك را بياموزد. بجاى ترانه فرياد را بياموزد و بجاى جغرافياى جهان، تاريخ جهانخواران را بياموزد. هر روز فانسقه پدرش را ببندد. هر روز پوتين هاى برادرش را امتحان بكند. هر روز اسلحه پدرش را روغن‌كارى بكند هر روز با قمقمه برادرش آب بخورد.

به برادرم دروغ نگوييد... نمى خواهم آزادى برادرم ،قربانى نيرنگ جهانخواران باشد.

به برادرم واقعيت را بگوييد... مى خواهم برادرم دشمن را بشناسد. امپرياليسم را بشناسد. استعمار را بشناسد.

به برادرم بگوييد كه ،من شهيد شدم.

تابوت مرا جاى بلندى بگذاريد تا بوى مرا باد نزد دوست دارانم برساند.

دستهايم را از تابوت بيرون بگذاريد تا مردم بدانند كه با خود چيزى نبرده ام.

چشمهايم را باز بگذاريد تا بدانند كوركورانه نمرده ام.

دهانم را باز بگذاريد تا مردم بدانند كه با گفتن «لااله الا الله» به شهادت رسيدم.