شهید احمد یعقوبی

نام  : احمد

نام خانوادگى  : يعقوبى

نام پدر : بالاآقا

تاريخ‌تولد  :20 / 04 / 1345

تاريخ شهادت  :10 / 01 / 1356

نوع عضويت: پاسدار وظيفه     

محل شهادت:  سليمانيه عراق

زندگينامه

شهيد در خانواده مذهبي در سال 45 هجري شمسي به دنيا آمد وتا آخر عمر پاي بند اصول مذهب ودين اسلام بودند.

شهيد دوران تحصيلات ابتدايي در سال 51 شروع و در سال 55 به پايان بردند ودر سال 55 تحصيلات راهنمايي را شروع ودر سال 59 راهنمايي را پس از يك سال ترك تحصيل به پايان بردند و ادامه تحصيل ندادند. در دوران قبل از انقلاب با اينكه سنشان كم بود اما در راهپيماييها حضور داشتند وپس از پيروزي انقلاب در بسيج شركت كردند وبا توجه به توان خودشان حضور  داشتند و در مدرسه راهنمايي عضو انجمن اسلامي بودند وفعاليت مي كردند .

شهيد سيد احمد يعقوبي در تيپ چهل رسالت باختران و پنجوين سلمانيه عراق خدمت نمودند. آموزش را تحت تعليم و فرماندهان سپاه در پادگان علي بن ابیطالب(ع) تهران سپري نمودند.

با روحانيت ارتباط داشتند و نسبت به آنها احترام خاصي قائل بودند و مي گفتند :اين روحانيت است كه مردم را براي پيروزي انقلاب دعوت مي كردند و راهنمايي مي نمودند و روحانيت مردم را براي دفاع از اسلام وبراي رفتن به جبهه تبليغ نمودند.

شهيد نسبت به مسائل مذهبي اهميت زيادي قائل بودند واكثر اوقات دعا مي خواندند و مراسم دعاي كميل وتوسل در مسجد شركت مي نمودند. ودر نماز جماعت مسجد جامع هميشه حاضر بودند و داراي شجاعت وصلابت خاصي بودند و فداكاري وبه كمك به همنوعان عشق مي ورزيدند. به خدا توكل مي نمودند و در كارها از امر فرماندهان اطاعت كامل مي كردند. ودر وصيت نامه خود سفارش به اطاعت ولي امر كردند و در اجراي دستورات مافوق قاطعيت نشان داده اند. عبد كامل خدا بودند واز اخلاص بالايي برخوردار بودند واگر بيت المال در دست داشتند در حفظ آن خيلي تلاش مي كردند .در برابر مشكلات صبر وتقوي عمل از خود نشان مي دادند. وبر همگان تقوي ايشان ثابت شده بود. با منافق مبارزه مي كردند . و مي گفتند بايد مانند علي (ع) مسلمان داراي جاذبه ودافعه باشد . نظم وترتيب را رعايت مي كردند .نظافت وپاكيزه گي را رعايت مي كردند. متواضع وفروتن بودند. اعمالشان بدون ريا وبراي رضاي خداوند بود. با بسيجيان برخورد خداپسندانه داشتند و احترام آنها را بيش از پيش نگه مي داشتند. شرح صدر بي اندازه داشتند. نسبت به خانواده شهدا ومفقودين و مجروحين احترام خاصي قائل بودند و در وصيت نامه خود به اين مسئله تاكيد داشتند و اگر مسئله ي در خانواده پيش مي آمد بسيار راز دار بودند.

داراي اخلاق نيكو وهميشه با اخلاق بود. با مردم و مخصوصا با افراد خانواده  خوب رفتار مي كردند و همه را شيفته اخلاق خود كرده بودند . واز لحاظ فكري ايشان ، در خط ولايت و رهبري امام بودندودر تمامي مجالس مذهبي حضور داشتند.

زماني كه شهيد اعزام مي شد با يك روحيه عالي در حركت بودند مثل اينكه به يك ميهماني دعوت شده بودند.

وصيت‌نامه

بسمه رب الشهداء و الصديقين

با درود فراوان بحضور امام عصر حضرت حجت بن الحسن عجل الله و نائب بزرگوارش حضرت آيت الله العظمي خمينى بت شكن و باسلام بر كفر سيتزان جمهورى اسلامي‌و سلام به ارواح شهداى انقلاب از كربلا تا ايران .

چند كلمه از وصيتنامه خود را بحضور ملت ايران ميرسانم .اولا ،از ملت ايران خواستارم كه احترام رهبر انقلاب را پايدار داشته و به تمام رزمندگان اسلام دعا و احترام بر خانواده هاى شهداى را هرچه والاتر بدارند . ووصيت بنده به پدرو مادرم و برادرانم و خواهرانم اين است كه اگر بنده را خدا خواست توانسته باشم خدمتى به اين ملت ايران و به اسلام كرده باشم و در راه خدا ،جان خود را از دست دادم هيچ ناراحت نباشيدو افتخار بكنيدكه بنده درراه خدا جان دادم