آیین تجلیل و گرامیداشت زنده‌یاد سیدعبدالغفار طهوری، 25 مهرماه در تبریز برگزار می‌شود

به گزارش خلخالیم به نقل از خبرگزاری مهر، بنیاد پژوهشی شهریار با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی و صداوسیمای استان آذربایجان شرقی، چهل و نهمین آیین بزرگداشت از مفاخر و شخصیت‌های علمی و فرهنگی آذربایجان را برگزار می‌کنند.

این مجلس که به تجلیل از ناشر تاثیر گذار در ارتقا و تعالی فضای انسانی و فرهنگی ایران و بنیانگذار کتابفروشی و انتشارات طهوری، یعنی شادروان سید عبدالغفار طهوری اختصاص دارد از ساعت ۱۷ پنجشنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۸ در تبریز، چهارراه باغشمال، بنیاد پژوهشی شهریار برگزار می‌شود. عباس قدیمی قیداری، ابراهیم امین زاده و اصغر عباسپور سخنرانان این آیین هستند.

سید عبدالغفار طهوری (۱۳۰۲-۱۳۷۴ ش) در هروآباد، شهرستان خلخال متولد شد. وی نزد پدر تحصیل کرد و در حوالی بیست سالگی به تهران کوچید و در «کتابفروشی دانش» نزد نورالله ایران‌پرست به کار پرداخت. طهوری در ۱۳۳۰ ش «کتابخانه طهوری» را بنیاد نهاد و از ۱۳۳۲ ش به انتشار کتاب اقدام کرد و با ایجاد مجموعه «زبان و فرهنگ ایران»، بسیاری از متون معتبر و پژوهش‌های تازه را منتشر کرد. برخی از تألیفات معتبر درباره زبان‌های باستانی (منتشرشده خارج از ایران)، توسط او چاپ افست شد. طهوری کتابفروشی کتابشناس بود و فروشگاه او (از ۱۳۴۳ ش در خیابان انقلاب) محل مراجعه بسیاری از دانشجویان و دانشمندان بود.

زنده‌یاد ایرج افشار درباره طهوری گفته است: «نیت طهوری در کتابفروشی همیشه این بود که از فروختن کتاب «بنجل»،‌ «بازاری‌پسند» و «عمومی» به دور بماند؛ به همین مناسبت است که نام کتابفروشیش در میان ایران‌شناسان و کتابخانه‌های دانشگاهی اروپا و آمریکا مشهور شده است و غالبا مرجع و مرکز مراجعه آنها بوده است. عبدالغفار طهوری کتاب را کالا و خود را فروشنده نمی‌دانست، بلکه به آن عشق می‌ورزید و به همین دلیل نام مغازه‌اش را کتابخانه گذاشت. جالب آنکه از همان آغاز این مغازه مجمع اصحاب فرهنگ و زبان و ادبیات ایران‌زمین به شمار رفت، و این خصوصیت تا امروز باقی است.»

همچنین ماشاء‌الله آجودانی، مولف کتاب «مشروطه ایرانی» که خود مشتری پروپاقرص کتابفروشی طهوری بود در وصف رابطه وی با دانشجویان بی‌پول کتاب‌دوست می‌نویسد: «بارها اتفاق می‌افتاد که به پیشنهاد خود او کتاب‌هایی را از کتابفروشیش برای خواندن به امانت می‌گرفتیم. وقتی بازمی‌گرداندیم، سر صحبت را باز می‌کرد تا مطمئن شود کتاب‌ها را خوانده‌ایم. اگر چشم و دلمان اسیر کتابی می‌شد که پول خریدنش را نداشتیم، طهوری به هوشمندی درمی‌یافت، کتاب را به‌رایگان به ما می‌داد، با این بهانه که ممکن است نایاب شود و ارزش آن را دارد که در کتابخانه شخصی‌مان نسخه‌ای از آن را داشته باشیم. به صرف اینکه دانشجو بودیم و بی‌پول، این فرصت را هم به ما داده بود که بسیاری از کتاب‌های گران‌قیمت را به‌طور قسطی از کتابفروشیش خریداری کنیم، کاری که دیگران نمی‌کردند یا به‌ندرت می‌کردند. من در همان دوران دانشجویی به همت بلند او، صاحب یک دوره «فرهنگ نفیسی» شدم،‌ که در همان زمان کمیاب بود و به بهای گران به فروش می‌رفت. این دوره را به اقساط ماهی بیست یا بیست و پنج تومان صاحب شدم. اینها را می‌نویسم تا بدانند که کار طهوری در امر کتاب، تجارت یا تنها تجارت نبود.»

موسسه خانه کتاب یک جلد از مجموعه مشاهیر نشر کتاب ایران را به زنده‌یاد طهوری اختصاص داده است. کتاب «سید عبدالغفار طهوری» تالیف امیرکاوس بالازاده در ۴۸ صفحه، شمارگان یک‌هزار نسخه و به بهای ۵ هزار تومان منتشر شده است.